Afgelopen week was de zaak ‘kindermishandeling in Roelofarendsveen’ volop in het nieuws. Stiefmoeder Petra M. en vader Ron T. moesten zich namelijk voor de rechtbank verantwoorden in Den Haag voor de gruwelijke mishandeling van hun twee kinderen, Dylan en Wendy. De kinderen werden jarenlang gepijnigd en gebruikt als slaven. Buurtbewoners hebben meerdere aangiften en meldingen gedaan bij instanties zoals Jeugdzorg. Tot grote spijt van de buurtbewoners werd hier niks mee gedaan.
Zoon Dylan werd een aantal jaar geleden uit huis geplaatst, maar dochter Wendy niet. Er zijn beelden beschikbaar waarop te zien is hoe de Dylan in de vrieskou buiten moest staan, met tape op zijn mond geplakt. Tevens zijn er beelden van Wendy, waar zij krijsend, huilend en trillend op staat. Vorig jaar februari werd Wendy naar het ziekenhuis vervoerd, omdat ze ernstig onderkoeld was. Ze ademde niet meer en had een lichaamstemperatuur van 22,6 graden. Ze belandde in coma en er is alles aan gedaan om haar er weer bovenop te krijgen. Ze moest van haar ouders slapen in een kamer, waar het -5 graden was. Dit zijn enkele voorbeelden van mishandeling die de kinderen hebben ondergaan. De rechter eist tegen de stiefmoeder zes jaar plus TBS met dwangverpleging en tegen de stiefvader een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van zeven jaar. Hoe kon dit drama gebeuren? Waarom greep Jeugdzorg niet in? Deze dingen vroeg ik mij af nadat ik gehoord had over deze zaak.
Sinds begin vorig jaar is er een reorganisatie binnen de jeugdzorg in Nederland. Deze reorganisatie heeft echter tot nu toe geen enkel effect gehad. Integendeel, de wachtlijsten zijn gegroeid en er is minder personeel. Daarentegen neemt het aantal meldingen van geweld toe. Gezinnen moeten soms maanden wachten op hulp, terwijl het geweld ondertussen gewoon doorgaat. Ruim driekwart van de vestigingen van Veilig Thuis, kampt met een wachtlijst. Veilig Thuis is ontstaan uit een fusie op 1 januari vorig jaar van het Advies- en Meldpunt van Kindermishandeling en Steunpunt Huiselijk geweld. Op de meest urgente meldingen (acuut en zeer gewelddadig) onderneemt Veilig Thuis meteen actie. Bij de minder acute zaken wordt er soms pas na enkele maanden actie ondernomen.
Deze reorganisatie heeft echter tot nu toe geen enkel effect gehad. Integendeel, de wachtlijsten zijn gegroeid en er is minder personeel.
Jeugdzorg is sinds 1 januari 2015 een verantwoordelijkheid van de gemeenten. De Monitor Transitie Jeugd heeft de jeugdzorg onderzocht en heeft ondervonden dat de jeugdzorg in 2015 zwaar onder de maat was. De gemeenten zouden de privacy van de jongeren schenden, ouders voelen zich niet serieus genomen en de route naar jeugdhulp is lang, onduidelijk en onaangenaam. De meeste meldingen gaan over het gebrek aan privacy. Zijn de tekortkomingen het pijnlijke resultaat van de bezuinigingen?
Hoe zal het in de toekomst verder gaan met de jeugdzorg in Nederland? Dit is een vraag die veel staatssecretarissen en Kamerleden bezighoudt. Dergelijke zaken als in Roelofarendsveen moeten natuurlijk voorkomen worden en in dergelijke situaties moet er door Jeugdzorg eerder aan de bel worden getrokken. Hulpverleners werkten in de zaak van Wendy en Dylan langs elkaar heen en Jeugdzorg geeft zelf ook aan dat de hulpverlening aan het gezin onvoldoende gericht was op de veilige ontwikkeling van de twee kinderen. Ik hoop dat in de toekomst de ‘boze stiefmoeders’ zullen verdwijnen.
Bronnen:
http://www.nrc.nl/next/2016/03/02/kindermishandeling-toch-nog-steeds-wachtlijsten-bi-1594221
www.informatiehuiselijkgeweld.nl
http://redactie.rtlnieuws.nl/nieuws/binnenland/mishandeling-roelofarendsveen
Criminologie In Actie