Welcome, to planet University

Met licht knikkende knieën stap ik de metro uit en kijk zoekend om me heen om de goede uitgang te vinden. Ik laat me maar meenemen door de grote stroom studenten richting de roltrap en heb het gevoel alsof ik in een totaal andere wereld ben gestapt. De stroom studenten leidt me het metrostation uit en de grote parkeerplaats over. Als ik stilsta bij het zebrapad, werp ik eindelijk een blik omhoog en zie net de naam ‘Erasmus’ boven de bomen uitsteken. Welcome, to planet University, denk ik bij mezelf.

foto-1306

Door Jill Stigter

Beeld je in alsof je de laatste achttien jaar veilig in je eigen wereldje hebt geleefd en je opeens een soort ruimteschip uitstapt in een totaal andere wereld. Weg is je status van ‘ouderejaars’, weg is je vaste clique waar je de school mee onveilig maakte. Je bent gedropt op de universiteit en wordt zo’n beetje aan je lot overgelaten. Alles is anders: de mensen, de gebouwen, zelfs de taal. Het grootste gedeelte van de tijd heb je geen idee wat er nu in de colleges wordt gezegd, dus schrijf je maar braaf alles mee. Ook de benaming van de gebouwen zorgt voor veel verwarring. In je rooster zie je namelijk dat je op een vroege donderdagochtend in het T-gebouw zit en je denkt bij jezelf dat je na drie dagen wel weet waar je naartoe moet. Niet dus. Kennelijk is het T-gebouw helemaal niet het Theil-gebouw, maar is dat het Mandeville. Wie heeft die logica in hemelsnaam verzonnen? En waarom heeft niemand tegen hem gezegd: “Dude, misschien moet je dat even niet doen.”?Maar de onlogische benaming van de gebouwen terzijde, kun je nog redelijk goed je weg vinden. Oké, er was die ene keer dat je het lokaal niet kon vinden en drie keer langs dezelfde groep mensen moest lopen. En die keer dat je de deur van het verkeerde lokaal opende. In je hoofd hoor je je beste vriendin je lachend een ‘faalkipje’ noemen.

Kennelijk is het T-gebouw helemaal niet het Theil-gebouw, maar is dat het Mandeville. Wie heeft die logica in hemelsnaam verzonnen?

En als de nieuwe omgeving je al niet genoeg last bezorgde, dan komt de studie zelf daar nog bij. Criminologie klinkt badass, alsof je in je eigen aflevering van Criminal Minds zit. Je hebt hoge verwachtingen en wanneer je ein-de-lijk je rooster te weten komt, zie je dat je eerste vak Inleiding Rechtswetenschap is. Héél interessant. Not. Waar je wel op hebt zitten wachten? Inleiding Criminologie, hét vak van het jaar. Alle interessante onderwerpen komen aan bod; victimologie, terrorisme, de theorieën, alles! Deze lessen maken een hoop goed, vooral dat cijfer van Inleiding Rechtswetenschap. Maar nu, na bijna twaalf weken, heb je eindelijk het idee dat je op je plek zit. Je hebt niet meer het gevoel alsof je een angstig brugwupje bent. Je bent nu volwassen, je bent verantwoordelijk. En als die verantwoordelijkheid betekent dat je in een jaar bijna 2000 euro aan collegegeld ziet verdwijnen van je rekening? Worth it!